თვისება

შეიძლება ცუდი თვისება მაქვს:
ნებისმიერ უცხო სახლში შესვლის მერე პირველივე რასაც ვაკეთებ ეს არის თვალებით ვეძებ წიგნების კარადას. იმის მიხედვით თუ რამდენი წიგნია და როგორ არიან განლაგებულნი ჩემი წარმოდგენა მექმნება ოჯახზე.
თუ ბევრი წიგნი ვნახე სახლში და მათი უმრავლესობა ღირებულია (არა კაცობრიობისათვის არამედ საინტერესოა და ბავშვის აღზრდისთვის საჭირო) დადებითი შთაბეჭდილება მექმნება ამ ოჯახზე, ხოლო თუ მათი უმრავლესობა ღირებულია კაცობრიობისათვის და ნაკლებად გამოსადეგია და მხოლოდ მაკულატურას წარმოადგენს ან ბიბლიოთეკა მწირია (ამ შემთხვევაში ოჯახსაც გააჩნია, შეიძლება ხელმოკლე იყოს ოჯახი და წიგნისთვის არ ეყოს სახსრები) უმეტესად უარყოფითი აზრი მექმნება და ამ აზრს ვერავინ მაცვლევინებს.
თუმცა უზარმაზარი ბიბლიოთეკის პატრონს 2 წიგნი არ ქონდა წაკითხული 2 ძმიდან ერთს, მეორე კი გარკვეული იყო იმ ბიბლიოთეკაში სად რა იდო და ზოგადად თავისუფლად საუბრობდა კიდეც ამ ბიბლიოთეკის და ამა თუ იმ წიგნის შინაარსზე.


ბევრი ოჯახი ცხოვრობს სოფელსა თუ რაიონულ ცენტრში და რამდენად სასიხარულოა ხოლმე რომ სახლშჳ შესულ უმეტესად ძველი წიგნის სუნიც მეცემა ხოლმე.

ამ დილით მასპინძელმა სიამაყით გადმოიღო და მაჩვენა წიგნი, რომელიც 1915 წელს იყო გამოცემული, დაწერილი იყო ძველ რუსულ ენაზე კირილიცათი და ერქვა "ფზიკური გეოგრაფია". თან დააყოლა:
-ეს არის ჩემს სახლში ყველაზე ძვირფასი ნივთი-ო

უზომოდ გახარებული წამოვედი იმერეთიდან
იხარეთ და იკითხეთ
ამაზე კარგი განა რა უნდა იყოს...