7 წელი ცოტა არ არის.
ვდუმდი.
ვდუმდი რადგან ყველაფრისაგან დაღლილს...
ამ დუმილისგანაც რომ დავიღალე?
უცნაურ ერად ჩამოვყალიბდით ქართველები. წინააღმდეგიბრივი ხასიათის ერად.
ავიღოთ ერთი რიგითი ქართველის ფეისბუქ პროფილი და გავყვეთ მის პროფილის სურათებს.
არა ონის კასკადს
არა ცისფერების პარადს
არა რუსეთს
არა ოკუპაციას
ნუ მაბრმავებ (ესეც არაა, ცოტა სახეცვლილი)
არა კორონას
არა იზოლაციას
არა ეკონომიკის წინსვლას
გადადექი (ისევ არა მთავრობას)
არა ცოლს
არა ქმარს
არა მეს!
ეს ირონიულად რასაკვირველია, მაგრამ ეს ყველაფერი მაინც პროტესტებს მოიცავს.
ამავე დროს ჯარში წასვლა არ უნდა, მაგრამ ჯარისკაცმა უნდა დაიცვას სახელმწიფო.
ფაშიზმს გმობს, მაგრამ 8 და 9 მაისი ძირს.
ცისფერებს გმობს, მაგრამ რას ერჩით იმ პატიოსან ხალხს?
ცოლი ყავს, მაგრამ სხვა ქალები უნდა.
ხოდა ერო, მოდი რა ჩამოყალიბდი და მერე იბლატავე!
среда, 27 мая 2020 г.
суббота, 16 ноября 2013 г.
აქ საქართველო ჩვენც გვაქვს პატარა
http://www.youtube.com/watch?v=Re6YRn6zFVM
საქართველოში ამ მომენტში 3 საქართველო არსებობს.
1) ნაცმოძრაობის საქართველო.
რეალურად ეს ადამიანები ყველგან არიან. აქვთ თავიანთი ბიზნესები და ისევ თავის თავში (სხვა ნაცებში) ატრიალებენ ფულს, რეკლამას, ინფორმაციას და ასე შემდეგ
2) დღევანდელი ხელისუფლება.
ეს ადამიანები მაქსიმალურად ცდილობენ რამეს მიაღწიონ, მაგრამ საბოტაჟის დონე იმდენად მარალია, ვფიქრობ არ რჩება შანსები, პირიქით, ყოველდღე უფრო და უფრო მძიმდება. მაგალითისთვის ავიღებ ვერეს ხეობას. ქვის კედელი გადმოწოლაზეა, რომ გადმოწვება, თბილისის მერი იტყვის მე რა შუაში ვარ, მთავრობა ესენი არიანო. სასაცილოა, მაგრამ ასე იზავს დამერწმუნეთ
3) მონარქისტები.
საინტერესო ხალხია, თავისას აწვებიან და არ ყავთ არც პრეზიდენტი და არც პრემიერი.
არ გამიკვირდება ხვალ თუ რომელიმე საერთაშორისო დოკუმენტზე გაჩნდება ხელმოწერა "ხელს ვაწერ მეფე. 20** წელი"
ღმერთო შენ გვიშველე
საქართველოში ამ მომენტში 3 საქართველო არსებობს.
1) ნაცმოძრაობის საქართველო.
რეალურად ეს ადამიანები ყველგან არიან. აქვთ თავიანთი ბიზნესები და ისევ თავის თავში (სხვა ნაცებში) ატრიალებენ ფულს, რეკლამას, ინფორმაციას და ასე შემდეგ
2) დღევანდელი ხელისუფლება.
ეს ადამიანები მაქსიმალურად ცდილობენ რამეს მიაღწიონ, მაგრამ საბოტაჟის დონე იმდენად მარალია, ვფიქრობ არ რჩება შანსები, პირიქით, ყოველდღე უფრო და უფრო მძიმდება. მაგალითისთვის ავიღებ ვერეს ხეობას. ქვის კედელი გადმოწოლაზეა, რომ გადმოწვება, თბილისის მერი იტყვის მე რა შუაში ვარ, მთავრობა ესენი არიანო. სასაცილოა, მაგრამ ასე იზავს დამერწმუნეთ
3) მონარქისტები.
საინტერესო ხალხია, თავისას აწვებიან და არ ყავთ არც პრეზიდენტი და არც პრემიერი.
არ გამიკვირდება ხვალ თუ რომელიმე საერთაშორისო დოკუმენტზე გაჩნდება ხელმოწერა "ხელს ვაწერ მეფე. 20** წელი"
ღმერთო შენ გვიშველე
понедельник, 21 октября 2013 г.
მდგომარეობა
ხვალ აჭარულზე წავიდეთ
ნოემბრის პირველ რიცხვებში შევიკრიბოთ
შაბათს გამო რა, საქმე მაქვს
წამო რა ვიქეიფოდ
ეს ფრაზები მესმის, არადა ეხლა იარაღი რომ მქონდეს, საიქიოს გზას გავუყვებოდი
ნოემბრის პირველ რიცხვებში შევიკრიბოთ
შაბათს გამო რა, საქმე მაქვს
წამო რა ვიქეიფოდ
ეს ფრაზები მესმის, არადა ეხლა იარაღი რომ მქონდეს, საიქიოს გზას გავუყვებოდი
вторник, 30 апреля 2013 г.
სპორტი ჩემს ოჯახში
დღეს მამჩემის ბიძა, ვახტანგ მახარაძე მივაბარეთ მიწას.
რა კავში აქვს ძია ვახოს და ქართულ პორტს?
ძია ვახომ თავის ძმის დაობლებული შვილები გამოზარდა, თემურ და ზურაბ მახარაძეები. თემური უდიდესი მწვრთნელია ფეხბურთში
მახარაძეების ამ შტოს სიძე იყო ბელადო, ქართლოს სვანიძე. რატომღაც ვერელების გულშემატკივარი, თუმცა ვერაზე არასდროს უცხოვრია რამდენადაც ვიცი.
ძია ვახოს ქალეხს უხელმძღვანელა ვაჟა ჭკუასელმა, ძია ვახოს დისშვილმა, ქართული კალათბურთის ცოცხალმა მემატიანემ და ამაგდარმა, ზოგადად ქართული სპორტის დიდმა გულშემატკივარმა და საერთოდ სპორტის დიდმა მცოდნემ.
გუშინწინ, როდესაც ამბავი შეგვატყობინეს და პანაშვიდზე ავედით მე და მამაჩემი, იქ თემური დაგვხვდა და მერე დიდხანს გაყვნენ საუბარს 2 ბუმბერაზი მწვრთნელი, ბევრი იცინეს, ბევრი გაიხსენეს და მხოლოდ გამომშვიდობებისას უხაროდათ ორივეს რომ ბნელოდა და ქუჩაში სინათლე არ ენთო.
დღეს ამ ორი ადამიანის შუაში ვიჯექ და ვუსმენდი. ჩემს ადგილს ძალიან ბევრნი ნატრობდნენ და ნატრობენ, მე კი შემთხვევით მოვხვდი იქ. მიხარია ამ ადამიანების ნახვა...
რა კავში აქვს ძია ვახოს და ქართულ პორტს?
ძია ვახომ თავის ძმის დაობლებული შვილები გამოზარდა, თემურ და ზურაბ მახარაძეები. თემური უდიდესი მწვრთნელია ფეხბურთში
მახარაძეების ამ შტოს სიძე იყო ბელადო, ქართლოს სვანიძე. რატომღაც ვერელების გულშემატკივარი, თუმცა ვერაზე არასდროს უცხოვრია რამდენადაც ვიცი.
ძია ვახოს ქალეხს უხელმძღვანელა ვაჟა ჭკუასელმა, ძია ვახოს დისშვილმა, ქართული კალათბურთის ცოცხალმა მემატიანემ და ამაგდარმა, ზოგადად ქართული სპორტის დიდმა გულშემატკივარმა და საერთოდ სპორტის დიდმა მცოდნემ.
გუშინწინ, როდესაც ამბავი შეგვატყობინეს და პანაშვიდზე ავედით მე და მამაჩემი, იქ თემური დაგვხვდა და მერე დიდხანს გაყვნენ საუბარს 2 ბუმბერაზი მწვრთნელი, ბევრი იცინეს, ბევრი გაიხსენეს და მხოლოდ გამომშვიდობებისას უხაროდათ ორივეს რომ ბნელოდა და ქუჩაში სინათლე არ ენთო.
დღეს ამ ორი ადამიანის შუაში ვიჯექ და ვუსმენდი. ჩემს ადგილს ძალიან ბევრნი ნატრობდნენ და ნატრობენ, მე კი შემთხვევით მოვხვდი იქ. მიხარია ამ ადამიანების ნახვა...
четверг, 21 февраля 2013 г.
ნაკვესი 2
პირადი დაკვირვებიდან: ადამიანი რომელიც ტალახს და ნეხვს ისვრის, თვითონ ზის ტალახში და ნეხვში, თორემ ვინც არ არის ტალახთან და ნეხვთან ახლოს, იმას საძებრად აქვს ეგ მასალა
вторник, 19 февраля 2013 г.
შვილ(ებ)ი
შოთიკო, ზურა და გაგა ერთ დღეს ერთ სამშობიაროში 3 საათის განმავლობაში დაიბადნენ. ერთმანეთისგან შორს არ იზრდებოდნენ და ამიტომ ერთ კლასშიც მოხვდნენ, მერე ერთად "ისწავლეს" (თუ იწვალეს) ინსიტუტშიც და სხვადასხვა დროს, სხვადასხვა სიტუაციაში გარდაიცვალნენ. თუმცა ბავშვობიდან წამოვყვეთ...
ბავშვობა
შოთიკო
უდარდელი, განათლებული, მაგრამ მოთავხედო ტიპი იყო. მისთვის სულ ერთი იყო თაგვი მოკვდებოდა ეზოში თუ მეზობლის ბაბუა, რომელიც კანფეტებით ამარაგებდა უბნის ბავშვებს.სკოლაში მისვლის დღიდან მისი გვარი დაეკერა ყველა მასწავლებელს პირზე და სკოლის დამთავრების დღემდე ისმოდა მათი გამკივანი ხმით შოთიკოს გვარი.
ზურა
დინჯი, წყნარი, გაუნათლებელი და ზრდილობიანი. მისთვის მთავარი საზრუნავი იყო მამის მანქანა და მუდმივად მას დასტრიალებდა (თუ ახლომახლო ამ ტრიოს რომელიმე წევრი არ ჩანდა). სკოლაში სწავლით არ უსწავლია, მაგრამ ბიზნესის ნიჭით იყო დაჯილდოვებული. არაფრისგან ფულის შოვნის შანსს ხელიდან არ უშვებდა და ლამის ნიავის წამოქროლებაზეც ფულს აკეთებდა.
გაგა
გულიანი, ზრდილობიანი, განათლებული და ერუდირებული, ყველაფრის ნიჭით დაჯილდოვებული. მისი ხელიდან ყველაფერი გამოდიოდა, ველოსიპედის შეკეთებიდან, რადიომიმღებით დამთავრებული აკეთებდა ყველაფერს, ეგ იყო, ტელევიზორს ვერ მოუხერხა ვერაფერი.
ტრიო მერვე კლასში იყო, როდესაც შოთკომ მარბოროს კოლოფი ჯიბიდან ამოიღო და გაგას მიაწოდა. გაგამ უარის ნიშნად ხელუკუღმა გააწევინა გვერდზე, ზურა კი ხარბი თვალებით მიაშტერდა მოწითალო კოლოფს, მერე 2 ღერი ერთად ამოიღო, ერთი უფროსებივით ყურზე ჩამოკიდა და მეორე პირისკენ გააქანა. სიგარეტს ცეცხლის ალიც მოყვა და კმაყოფილი ხველების ხმებიც ზეცისკენ წავიდა. გაგა პირველად მაშინ მიხვდა რომ რაღაც გაქრა მათ ცხოვრებაში.
მათი ცხოვრებიდან ბავშვობა დაიკარგა სამუდამოდ.
სტუდენტობა
შოთიკომ სიგარეტისგან მალე მარიხუანის, შემდეგ კი ნარკოტიკის დამოკიდებულება შეიძინა, ზურა მარიხუანას არ გაცილებია, გაგა კი სპორტულ აღნაგობას ინარჩუნებდა და დილაობით დარბოდა. ცოლიც მოიყვანა და მალე შვილიც შეეძინა.
ზურა მამის მანქანიდან თავის მანქანაზე გადაერთო. მთელი ცხოვრება ფული საიდან მოდიოდა არ იცოდა და არც აინტერესებდა. პირველი ავარიიდან მანქანის მხოლოდ 1 საბურავი ვარგოდა. თვითონაც უკვირდა ცოცხალი რომ გადარჩა.. შოთიკოს მანქანის შესამოწმებლად გავიდნენ ტრასაზე, როდესაც წინიდან მომავალ სატვირთო მანქანის ბამპერს თავისი მანქანის გვერდითა უკანა ნაწილი მიარტყა, დააბზრიალა მანქანა და კაპოტზე სატვირთოს ბორბლებმა გადაიხრიგინა. ამ ჯართიდან ამომძვრალმა კი უდარდელად ჩაილაპარაკა: "ხვალ ახალს ვიყიდიო" და დიდაც არც უფიქრია რის ან ვისი შრომის ფასად მოდიოდა ეს ყველაფერი. უბრალო ზეინკლის შვილს ან ამდენი საიდან უნდა ქონოდა.
ამ ამბიდან 2 კვირაში შოთიკო დისკოტეკაზე წავიდა, ნარკოტიკმა და სასმელმა დიდი დატვირთვა მისცა ორგანიზმს და მთავარი აორტა გაითიშა. შედეგად რეანიმობილში ნახევრადცოცხალი, თუმცა უკვე სასიკვდილოდ გადადებული შეასვენეს.
ზურა კი თავისი ახალი მანქანით ჩქარა სიარულს არ ეშვებოდა. ფორყუნას კი მისი გამოცდები მობეზრდა. მაღალი სიჩქარით ხიდზე გადასვლისას წინა საბურავი გასკდა და ზურა წყალში მანქანიანად მოისროლა. მისი დაკრძალვა შოთიკოს ორმოცს დაემთხვა.
გაგა 2 მეგობრის დაკარგვის შემდეგ თავის თავს აღარ გავდა. რის გამო დაიკარგა ეს 2 ძვირფასი ადამიანი მისი ცხოვრებიდან - თვითონაც ვერ გასცა ამ კითხვას პასუხი. 2 დედისერთა, 2 ნებიერა და მხოლოდ ცივი ქვები სასაფლაოზე.
გაფრთხილდა, დაფრთხა, სიკვდილის ნაბიჯების ხმები ესმოდა ყველგან სადაც გაიხედავდა. მძინარე შვილს მივარდებოდა ხოლმე და გადაეფარებოდა შეშლილი სახით. ექიმებმა უიმედოდ გაუქნიეს გაგას ცოლს თავი, დიაგნოზი ყველაზე მძიმე აღმოჩნდა მოსასმენად. შიზოფრენია.
დაავადებამ ნელანელა გამოჭამა გაგა, მადა დაეკარგა და ზურაბის წლისთავზე თვითონაც ბავშვობის მეგობრების მოსანახულებლად წავიდა და უკან დაბრუნებული არავის უნახავს.
ბავშვობა
შოთიკო
უდარდელი, განათლებული, მაგრამ მოთავხედო ტიპი იყო. მისთვის სულ ერთი იყო თაგვი მოკვდებოდა ეზოში თუ მეზობლის ბაბუა, რომელიც კანფეტებით ამარაგებდა უბნის ბავშვებს.სკოლაში მისვლის დღიდან მისი გვარი დაეკერა ყველა მასწავლებელს პირზე და სკოლის დამთავრების დღემდე ისმოდა მათი გამკივანი ხმით შოთიკოს გვარი.
ზურა
დინჯი, წყნარი, გაუნათლებელი და ზრდილობიანი. მისთვის მთავარი საზრუნავი იყო მამის მანქანა და მუდმივად მას დასტრიალებდა (თუ ახლომახლო ამ ტრიოს რომელიმე წევრი არ ჩანდა). სკოლაში სწავლით არ უსწავლია, მაგრამ ბიზნესის ნიჭით იყო დაჯილდოვებული. არაფრისგან ფულის შოვნის შანსს ხელიდან არ უშვებდა და ლამის ნიავის წამოქროლებაზეც ფულს აკეთებდა.
გაგა
გულიანი, ზრდილობიანი, განათლებული და ერუდირებული, ყველაფრის ნიჭით დაჯილდოვებული. მისი ხელიდან ყველაფერი გამოდიოდა, ველოსიპედის შეკეთებიდან, რადიომიმღებით დამთავრებული აკეთებდა ყველაფერს, ეგ იყო, ტელევიზორს ვერ მოუხერხა ვერაფერი.
ტრიო მერვე კლასში იყო, როდესაც შოთკომ მარბოროს კოლოფი ჯიბიდან ამოიღო და გაგას მიაწოდა. გაგამ უარის ნიშნად ხელუკუღმა გააწევინა გვერდზე, ზურა კი ხარბი თვალებით მიაშტერდა მოწითალო კოლოფს, მერე 2 ღერი ერთად ამოიღო, ერთი უფროსებივით ყურზე ჩამოკიდა და მეორე პირისკენ გააქანა. სიგარეტს ცეცხლის ალიც მოყვა და კმაყოფილი ხველების ხმებიც ზეცისკენ წავიდა. გაგა პირველად მაშინ მიხვდა რომ რაღაც გაქრა მათ ცხოვრებაში.
მათი ცხოვრებიდან ბავშვობა დაიკარგა სამუდამოდ.
სტუდენტობა
შოთიკომ სიგარეტისგან მალე მარიხუანის, შემდეგ კი ნარკოტიკის დამოკიდებულება შეიძინა, ზურა მარიხუანას არ გაცილებია, გაგა კი სპორტულ აღნაგობას ინარჩუნებდა და დილაობით დარბოდა. ცოლიც მოიყვანა და მალე შვილიც შეეძინა.
ზურა მამის მანქანიდან თავის მანქანაზე გადაერთო. მთელი ცხოვრება ფული საიდან მოდიოდა არ იცოდა და არც აინტერესებდა. პირველი ავარიიდან მანქანის მხოლოდ 1 საბურავი ვარგოდა. თვითონაც უკვირდა ცოცხალი რომ გადარჩა.. შოთიკოს მანქანის შესამოწმებლად გავიდნენ ტრასაზე, როდესაც წინიდან მომავალ სატვირთო მანქანის ბამპერს თავისი მანქანის გვერდითა უკანა ნაწილი მიარტყა, დააბზრიალა მანქანა და კაპოტზე სატვირთოს ბორბლებმა გადაიხრიგინა. ამ ჯართიდან ამომძვრალმა კი უდარდელად ჩაილაპარაკა: "ხვალ ახალს ვიყიდიო" და დიდაც არც უფიქრია რის ან ვისი შრომის ფასად მოდიოდა ეს ყველაფერი. უბრალო ზეინკლის შვილს ან ამდენი საიდან უნდა ქონოდა.
ამ ამბიდან 2 კვირაში შოთიკო დისკოტეკაზე წავიდა, ნარკოტიკმა და სასმელმა დიდი დატვირთვა მისცა ორგანიზმს და მთავარი აორტა გაითიშა. შედეგად რეანიმობილში ნახევრადცოცხალი, თუმცა უკვე სასიკვდილოდ გადადებული შეასვენეს.
ზურა კი თავისი ახალი მანქანით ჩქარა სიარულს არ ეშვებოდა. ფორყუნას კი მისი გამოცდები მობეზრდა. მაღალი სიჩქარით ხიდზე გადასვლისას წინა საბურავი გასკდა და ზურა წყალში მანქანიანად მოისროლა. მისი დაკრძალვა შოთიკოს ორმოცს დაემთხვა.
გაგა 2 მეგობრის დაკარგვის შემდეგ თავის თავს აღარ გავდა. რის გამო დაიკარგა ეს 2 ძვირფასი ადამიანი მისი ცხოვრებიდან - თვითონაც ვერ გასცა ამ კითხვას პასუხი. 2 დედისერთა, 2 ნებიერა და მხოლოდ ცივი ქვები სასაფლაოზე.
გაფრთხილდა, დაფრთხა, სიკვდილის ნაბიჯების ხმები ესმოდა ყველგან სადაც გაიხედავდა. მძინარე შვილს მივარდებოდა ხოლმე და გადაეფარებოდა შეშლილი სახით. ექიმებმა უიმედოდ გაუქნიეს გაგას ცოლს თავი, დიაგნოზი ყველაზე მძიმე აღმოჩნდა მოსასმენად. შიზოფრენია.
დაავადებამ ნელანელა გამოჭამა გაგა, მადა დაეკარგა და ზურაბის წლისთავზე თვითონაც ბავშვობის მეგობრების მოსანახულებლად წავიდა და უკან დაბრუნებული არავის უნახავს.
воскресенье, 17 февраля 2013 г.
Подписаться на:
Сообщения (Atom)
