აზრი!

ცხოვრება ნეხვის ჭამაა. ზოგი მიეჩვია ამ ფაქტს და უხარია, ზოგიც – არა. შესაბამისად ზოგი ნეხვში ცხოვრობს და ზოგიც – არა. :))

რამოდენიმე "თფუი" ქართველებს

1) ჩამოგვყავს სტინგი და იმხელა ფასად ვყიდით ბილეთებს, რომ ფულიანი ტომრების ბირჟა ხდება პარტერი;
2) დარბაზში მსხდომთაგან ალბათ "უსტანოვკა" მივეცით სათითაოდ ყველას რომ არ ამდგარიყვნენ ფეხზე, წინააღმდეგ შემთხვევაში მათ ალბათ სიკვდილი ელოდათ;
3) ტელევიზორში გვაჩვენებენ და ანონსსაც არ გვიკეთებენ;
4) ტელევიზიით მხოლოდ 2 სიმღერას გვიჩვენებენ და ნიშნს გვიგებენ ბილეთის უყიდლობის გამო. მე ფიზიკურად ვერ ვიშოვე, შინაურობაში გაიყიდა;
5) გახარებულ პრეზიდენტს ბევრჯერ გვიჩვენებ (რომელმაც ბილეთები ჩემი, შენი, ჩვენი სოცანარიცხებით იყიდა);
6) ტიტრები არ გვაქვს რომ მივაწეროთ ქართულად თუ რას ლაპარაკობს ჩვენი უცხოელი სტუმარი (ეს სულ მცირე, ისე თარჯიმანიც უნდა ყოფილიყო სტუდიაში, თორემ უგულავას გამოცხადებული უფასო გაკვეთილების მეორე კურსი მთავრდება ეხლა და მესამე როდის დაიწყება ვინ იცის);
7) ეს იმიტომ, რომ ილია ჭავჭავაძის გასვენებაში აკაკი წერეთელმა თქვა და მთელი საუკუნე აქტუიურად ამ ფურთხს ვლოკავთ. რატომ? იხილეთ წინა პოსტი;
8–9) კალათბურთის და რაგბის წარმატებებს დღევანდელობას ვაწერთ და რა შრომა იდო ამ წარმატებებში არავინ იცის ვინც გარედან უყურებს სპორტს;
10) მე ყველაზე მეტის ღირსი ვარ: ამას ყველაფერს ჩუმად ვუყურებ და მხოლოდ ვწერ :(