სარწმუნოება

მართლმადიდებელი
მართლის მადიდებელი
დიდება უფალს, შეგვეწიოს მისი ძალა და მადლი

ეს ერთადერთი რამაა, რის გამოც საქართველო და ქართველობა გადარჩა
კვლავაც გადარჩება, მხოლოდ გადარჩება ის რის შენახვასაც შევძლებთ, უნდა გვწამდეს, ძლიერად, ბრმად
და არა ისე, რომ 30 თეთრიანი სანთელი აანთო ეკლესიაში რომელიმე წმინდანის ხატთან და შესთხოვო: "უფალო, ერთი მერსედესი მაყიდინეო". არ გამოვა ასე, არა. მაგრამ განა ადამიანებს, ამ პატარა არსებებს შესწევთ უნარი რომ გაარჩიონ რა უნდა შესთხოვონ უფალს?

1 კვირაა დედა ანასთან დავდივარ, უამრავი ადამიანია რიგში ჩამდგარი, რომ დედაოს დალოცვა მიიღოს და რიგის გასარკვევად ხანდახან ჩხუბიც დაწყებულა. შე დალოცვილო უფლის მიერ გამოგზავნილ ადამიანთან შედიხარ, რომ შენთვის ილოცოს, შენ კი, შენ ადამიანო, შენ ამ დროს რას ჩადიხარ? იქვე სცოდავ და გინდა დედაომ ზიდოს შენი ტვირთი.
დღეს მაინც განსაკუთრებით გავოგნდი და დედაოს ძალაში საბოლოოდ დავრწმუნდი. პირველად წამყვა მამაჩემი და დედაომ იმწამსვე უთხრა რა აწუხებდა მამას.
ამასთან მე რაც მაწუხებდა ის მითხრა და ჩემს წინას კიდევ თავისი პრობლემების შესახებ ესაუბრა. ამ სამი ადამიანიდან არც ერთს არ გვითქვამს ჩვენ რა გვაწუხებდა, დედაომ თვითონ იცოდა.

კიდევ უამრავი სასწაულის თქმა შემიძლია ჩემი განვლილი ცხოვრებიდან, მაგრამ აქ მარტო ჩემზე საუბარი არ ღირს.

Почем опиум для народа? - იკითხეს ოსტაპ ბენდერის პირით ილფმა და პეტროვმა. იკითხეს რადგან მარქსს ქონდა ამაზე თავისი შეხედულება და ზემოხსენებული ბატონებიც მარქსის იდეოლოგიით იყვნენ გაბრუებულნი. ეს შეკითხვაც მცდარია და ეს აზროვნებაც. უფლის შემწეობით ამ აზროვნებაზე აგებული სახელმწიფო დაინგრა და ხალხი ისევ უფლისკენ შებრუნდა (ნუ ფართო მასები მაქვს მხედველობაში, თორემ ზოგიერთს არც შეუცვლია თავისი მრწამსი).

რატომ არ იცვლიდა ქართველი თავის სარწმუნოებას?
მარტივი პასუხი მაქვს მე ამისთვის. ავიღოთ 10 წლის წინანდელი მოზარდი, რომელიც ქუჩაში ბირჟას ამაგრებდა. ბიჭი აწვებოდა შავ სამყაროს, უნდოდა კანონიერი ქურდობა. აბა ეცადა ვინმეს და ის მრწამსი შეეცვალა, ეძაგა რომ ის სამყარო რომლისკენაც ილტვოდა და ვარდისფერ ფერებში ხედავდა იყო ცუდი და ა.შ. რას იზავდა მოზარდი? რასაკვირველია არ შეიცვლიდა თავის აზრს, მრწამს და ურყევი იქნებოდა. ქართველია ბუნებით და იმიტომ (ვფიქრობ შემდეგი ნაკვესი ქართველებზე იქნება). ქართველისთვის ხომ ყველაზე მძიმე მრწამსის გინებაა.
ხოდა ნუ შევუგინებთ ერთმანეთს მრწამსს, ნუ შევაწუხებთ ერთმანეთს ზედმეტად, გვიყვარდეს უფალი ჩვენი და ერთმანეთი. ამას ქადაგებს ჩვენი სარქმუნოება და ვიყოთ მრავალჟამიერ