დედაქალაქი? მე და ქალაქი

ქალაქი არის ორგანიზმი და მისი მოვლა-პატრონობა სულაც არ არის დაკავშირებული ფინანსურ სახსრებთან.
მახსოვს პატარაობაში, ჯერ კიდევ გაზეთები აუცილებლად რომ უნდა გქონოდა გამოწერილი, მოგვდიოდა სახლში გაზეთი "თბილისი". იგი საინტერესო იყო ფართო მასებისთვის ნეკროლოგებით (რა ახლოა ჩემს ბოლო სამსახურთან ეს სიტყვა). ჩემთვის კი ამ გაზეთს სხვა დატვირთვა ქონდა. მასში იბეჭდებოდა სვეტი სათაურით "სიტყვა საქმიანი". რას ემსახურებოდა ეს სვეტი? რამდენი საინტერესო რამე ეწერა შიგნით. მაგალითად:

-კალინინის ქუჩაზე 4 ლამპიონი ზედიზედ არის ჩამქრალი, ქუჩა ბნელია და სახიფათოა იქ გავლა - ეხლანდელი მკითხველისთვის სასაცილოა ეს ციტატა, მაგრამ მაშინ ორმოებით იყო სავსე იქაურობა და ტრავმის გარეშე იშვიათად სიბნელეში გადარჩენილიყო სტუმარი, თორემ ადგილობრივმა მაცხოვრებელმა იქაური ორმოები ისე ზეპირად იცოდა, რომ სიბნელეშიც კარგად ხედავდა. თუმცა ეს გაფრთხილება არ იყო მოსახლეობისადმი მიმართული. შემდეგი ფრაზით ადვილად მიხვდება მკითხველი თუ რას ემსახურებოდა სვეტი სახელად "სიტყვა საქმიანი".
-ნუცუბიძის პლატოს მე-3 მ/რ-ის X კორპუსიდან არ გააქვთ ნაგავი - შესანიშნავი ციტატაა. უფრო ეს იყო მოწოდება - მენაგვეებო ყველა ქვეყნისა შეერთდით, დაირაზმეთ და ერთად მიდით ნუცუბიძის პლატოზე, მე-3 მ/რ-ის X კორპუსთან და მოაცილეთ ნაგავი სანამ სხვა მენაგვეს ჩამოუვლია და გაუკეთებია თქვენი გასაკეთებელი.

და ასეთი უამრავი იყო. გაზეთი გამოდიოდა კვირაში სამჯერ და თითოში 10 პრობლემა მაინც ეწერა. მე კი არც ერთი არ გამომრჩებოდა და ხანდახან მივდიოდი კიდეც მისამართზე პრობლემის სანახავად.

დღევანდელ თბილისს კი პრობლემები არათუ მოაკლდა არამედ მოემატა.
ძველი უბანი ინგრევა, ახალი უბანი კი - შენდება.
მაგრამ შენდება კარგად და ხარისხიანად?
ვინ არის ის ვინც აშენებული სახლის ჩაბარებაზე ხელი უნდა მოაწეროს? და რომ აწერს ეს ხელმოწერა გარანტია იმისა, რომ სახლი მყარია და ხვალ-ზეგ არ ჩამოინგრევა? რომ ამ ადამიანს ნანახი აქვს ე.წ. დახურული სამუშაოების მიმდინარეობა და იქ ნორმაშია ყველაფერი? 50-იან წლებში აშენებულ სახლებს მსგავსი პრობლემა არ აქვთ. არც 60-იანში და 70-იანის მშენებლობაშიც იშვიათად იყოს ასეთი კაზუსები. მაგრამ 80-იანი წლებიდან ქართველის ფენომენი ასწრებს მოვლენებს და მიწისქვეშა საქმიანობას და სამშენებლო საქმიანობას ერთნაირი გულგრილობით აკეთებს, პრინციპით "არ ჩანს და ვინ გაიგებს".
მიწისქვეშეთი - ეს კიდევ ცალკე ფენომენია ჩემი ქალაქის. აქ არსებულმა წყლებმა ნახევრად მიანგრია ძველი უბანი და არც ამ ახალს დააყრის კარგ დღეს მე ასე მგონია. ჩემი სახლი ნახევრად წყალზე დგას და ამ პრობლემას ახლოს ვარ გაცნობილი.
ცირა ელისაშვილთან დაწერილი რეფერატი ძირითადად მიწისქვეშა წყალს ეხებოდა და ძველი უბნის ძირითადი დამანგრეველიც ეგ არის.

მივხედოთ ქალაქს

SOS




ძალიან დიდი სიამოვნებით ვიქნები ქალაქის მერი, არ მინდა ის მილიონები რაც 1992 წლის მერე ყველა მერმა იშოვა.
არ მინდა მილიონი!!!
მინდა ვემსახურო ჩემს ქალაქს